Magda Bartels, Hüll

In Hüll un ümto is se mit ehren lütten Loden un de urige Kneipe beter ünner den Noom „Winnetou“ bekannt. 1968 hett de lehrte Eenzelhannelskoopmann (Eenzelhannelskoopfro geev dat to de Tiet noch nich) dat öber 200 Johr ole Fachwarkshuus vun ehren Unkel un ehre Tante arvt und hett gemeensom mit ehren Mann besloten, de Gaststä un den Loden wieder to bedrieben. Dat Geschäft gifft dat nu al siet öber 100 Johr.

Vör den Ingang an de Gebelsiet vun dat Huus stoht twee Linnenbööm un an dat Huus verwiest neben Breefkassen un Kaugummiautomot de Inschrift op en Messingschild an de letzt grote Stormfloot 1976. De Gaststuuv besteiht ut en Tresen un dree Disch an de vör allen Stammgäst, Rentners ober ok Touristen un Radurlaubers vun Magda bedeent warrt. Un ok jung Lüüd ut dat Dörp droopt sik to’n Stammdisch. In’n Achterdeel vun dat Huus gifft dat en lütt Deel, an de ok lüttere Gruppen un Vereenslüüd as de Landfroon oder de Schüttenvereen tosomensitten.
Wenn du in’n Loden geihst, fallt di toeerst en Regol mit Snökerkroom op. Schokolood, Kekse, Bonschen un Nööt: allens, wat dat Hart begehrt. Wat jeden Dag to dat Leben höört, as to’n Bispeel Huusworen, Bruus, Beer oder Glückwunschkoorten, gifft dat to köpen.

Nu froogt ji jo, wo kummt dat to den Noom Winnetou. De storben Mann vun Magda Bartels weer in jungen Johren in dat Noberdörp Grotenwörden in’n Riedvereen un hett en Schimmel reden, as Winnetou. So keem he to den Ökelnoom Winnetou.

De lütte Kneipe in Hüll-Greune Stroot un Magda Bartels hebbt sik üm’t Oostland verdeent mookt.